BELLIN, JACQUES NICOLAS: PLAN PULSKE LUKE I AKVATORIJA

Inventarni broj 499

Naslov u originalu: Plan du Port de Pole dans l'Istrie

Godina izdavanja: 1771

Mjesto izdavanja i izdavač: Paris

Format: 22,5 x 17 cm

Tehnika: Bakrorez

Ova Bellinova karta prikazuje pulsku luku, kao što je zapisano u naslovnoj kartuši (Plan du Port de Pole dans l'Istrie). Radi se o mletačkom posjedu (Istria Veneta) prije Mira u Campoformiju 1797., kojim je započela austrijska uprava. Orijentacija je istočna, dakle karta je zapadno zakrenuta za više od 90 stupnjeva, što potvrđuje i kompasna ruža s 16 segmenata, smještena uz lijevi rub karte. Hidrografu Bellinu najzanimljiviji dio, uz batimetrijske podatke (izražene u stopama), predstavlja smještaj rtova (Cap Brancorse - Galebove stijene, Cap Compare - rt Kumpare), hridi i stijenja (Rocher de St. Catherine, Rocher de St. Pierre – ispred Agnane) te zaljeva odnosno uvala (Ance de Liuna - Valovine, Ance des Figuieres). Ucrtao je i dosta šrafiranih brežuljaka, a uz utvrđenu pulsku utvrdu označio je i antički amfiteatar (Le Cirque ou les Arenes) izvan gradskih zidina. U gornjem desnom uglu nalazi se naslovna kartuša s podacima o grafičkom mjerilu. Iznad okvira karte nalazi se bilješka o atlasu (Tome IV. No. m.). Ova je ploča drugačijih dimenzija od ostalih Bellinovih radova iz Zbirke Felbar.

BELLIN, JACQUES NICOLAS

BELLIN, JACQUES NICOLAS (1703-1772), francuski kartograf i kraljevski hidrograf. Godine 1772. Bellin je imenovan na mjesto glavnog pomorskog kartografa francuske mornarice (Dépôt de la Marine). Kao glavni francuski pomorski kartograf, izradio je velik broj pomorskih karata. Osobito je bio poznat kao autor pomorskih karata francuskih kolonija, uključujući one u Sjevernoj Americi. Njegovi najpoznatiji atlasi su «Hydrographique Francais» u 2 sveska (1756-1765) i «Petit Atlas Francais» u 5 svezaka (1763) koji je 1765. doživio reizdanje pod naslovom «Petit Atlas Maritime». Izradio je i atlas priložen djelu Abbe Prevosta «Histoire Generale des Voyages (1746-1757)». Od posebne važnosti je njegov atlas „Description du Golphe de Venise et de la Morée (1771), jer se u njemu nalazi 14 planova i karata jadranske obale od Trsta do Kotora. Zbog popularnosti i cijenjenosti njegovih karata, mnogi kartografi uključivali su njegove karte u svoje atlase i nakon Bellinove smrti.