ROUX, JOSEPH: CRES, FAŽANA
Inventarni broj 502
Naslov u originalu: Canal de Farisina, Isle de Cherzo
Godina izdavanja: 1764
Mjesto izdavanja i izdavač: Marseille
Format: 12 x 18 cm
:
Plan prikazuje Kvarnerski zaljev (Canal de Farisina) s otokom Cresom (ISLE DE CHERZO) i Bakarskim zaljevom (Entre de Buccari). Ključna su sjeverna creška naselja, među kojima se posebno izdvaja važno lučko pristanište P. Farisina (Porozina). Za razliku od ostalih Rouxovih karata nisu upisani podaci o dubimana mora u zaljevu kao niti sidrišta. S druge strane autor je zabilježio velik broj kopnenih i lokalnih toponima, od Bakra, preko Rijeke (Fiume), Lovrana (Larou) do Rapca (P. Rabar), Duge Luke (P. Longo) i Sv. Marine (P. S. Marine) na istočnoj obali Istre. Osim toponimima, naselja nisu označena tlocrtno dok reljef jest ucrtan šrafurama. I ovaj je plan bio sastavni dio Rouxovog izdanja Recueil Des Principaux Plans, des Ports, et Rades de la Mer Mediterranée iz 1764. godine. Prikaz je istočno orijentiran, što indicira ljiljan u kompasnoj ruži smještenoj na moru. U gornjem desnom uglu smješteno je grafičko mjerilo (Echelle de trois Lieues). Iznad gornjeg ruba karte je oznaka lista P. 67.
ROUX, JOSEPH
ROUX, JOSEPH (1725.-1793.), francuski kartograf i hidrograf, najproduktivniji u drugoj polovici 18. stoljeća. Izrađivao je i navigacijske instrumente. Radio je u Marseilleu, gdje je tiskao, objavljivao i prodavao vlastite karte i nautičke instrumente. Sredinom stoljeća stekao je počasnu titulu kraljevskog hidrografa (Hidrographe du Roy), a 1764. godine objavio seriju od 12 karata Sredozemlja (Carte de la Mediterraneé), a potom i mali atlas, sastavljen od stotinjak planova luka na Sredozemlju. Tijekom cijelog 19. stoljeća pojavljuju se naknadne varijante toga atlasa, svojevrsnog „narodnog atlasa“. Karte prikazuju prostor od Francuske do Italije, najčešće s sljedećom popratnom dedikacijom: Recueil Des Principaux Plans, des Port, et Rades de la Mer Mediterranée, Estraits de ma Carte en Douze Feuilles DEDIEE A MONS.gr.LE DUC DE CHOISEUL Ministre de la guerre et de la Marine gravee avec Privilege du Roy. Tek su rijetke do danas sačuvane tako da su pravi raritet. Posveta se odnosi na Étienna-Françoisa, vojvode od Choiseula, koji je u to vrijeme bio franacuski ministar rata i mornarice. Godine 1764. objavljeno je prvo i jedino rijetko izdanje zbirke sa svih 170 karata, s naslovnicom u rokoko stilu te s prikazima luka širom Sredozemlja. Na kartama su posebno zastupljene bile istočnosredozemne luke, koje su do sredine 18. stoljeća rijetko analizirane na pomorskim kartama i portulanima. Francuska istraživanja Levanta između 1730-ih i 1760-ih poduzimao je u najvećoj mjeri Chambert, a Joseph Roux (sin) uveo je novine 1764. godine. Iste je principe na kartama koristio i Nelson 40 godina kasnije, a razlog je ležao u namjeni karata, koje su trebale služiti upravo moreplovcima. Unatoč popularnosti tog izdanja, Francuzi su zabranili njegovo daljnje umnožavanje 1770-ih. Prema nekim izvorima postojala su tri različite verzije spomenutog atlasa. Prvo je skraćeno izdanje s 66 karata, od kojih je većina prikazuvala lokalitete zapadnog Sredozemlja. Potom je slijedilo službeno izdanje s 121 kartom cijelog Sredozemlja, pri čemu je istočni dio bio predstavljen samo kartama najvažnijih luka i uporišta. Konačno je uslijedilo treće izdanje, odnosno varijanta atlasa koja je uključivala svih 170 karata i bila je namijenjena plovidbi Levantom.
